I was roaming around in the Burnham Park nang makita ko siyang nakaupo sa gilid ng sidewalk. Walang masyadong tao noon sa Burnham. Then nilapitan ko siya. Tinanong ko, "okay ka lang?" Then sinagot niya ako ng "Mukha ba akong okay?" Natigilan ako sa isinagot niya. Pero agad ko namang naibalik ang composure ko at umupo ako sa tabi niya. Tinanong ko ulit siya... "May problema ka ba?" Humarap siya sa akin and nagulat ako nang makita ko siyang umiiyak. And then I just found myself embracing him. Hinihimas-himas ko pa'ng likuran niya at... "Sige na! Tama na! Tumahan ka na. Nandito naman ako para tumulong sa iyo." And still he's crying. And then I woke up.
Kaya lang, blurred ang face niya kaya still, nagtataka pa rin ako kung sino siya. At ano ang posibleng connection niya sa buhay ko...
No comments:
Post a Comment