Saturday, June 18, 2016

Saturday Night Thoughts # 10

It’s 11 PM, just sitting here on my bed, listening to Maine Mendoza’s “Imagine You And Me” and currently thinking of what to write next to be able for me to proceed finishing my manuscript. Okay na sana, eh. Typical scene na ito para sa akin. Kaya lang, ang problema, hindi ko pa tapos basahin `yong e-book na dapat ay gagawan ko ng book review para sana sa blog tour.

And seriously, nagpa-panic na ako dito. Grabe lang talaga. Bukas ko na dapat ipo-post `yong book review sa blog kong ito, eh. Pero heto, nganga pa rin. Inaantok na ako’t lahat pero hindi ko pa rin matapos-tapos basahin `yong libro. Ang title pala n’on ay “We Go Together” na isinulat ni Carla de Guzman. It was an English story written by a Filipina. Hindi ito ang first time na magsusulat ako ng isang book review about Filipino-authored English books. Doing this was a really good experience for me. Dito ko napatunayan na kaya ring makipagsabayan ng mga Pilipino pagdating sa pagsusulat ng English novels.

Pero hindi lang tungkol dito ang topic ng Saturday Night Thoughts post ko na ito. Actually, milagro kong maituturing na naisulat ko pa ito dahil nga ilang Sabado na rin akong hindi nakapapagsulat nang ganito. Probably because I’d rather keep those thoughts to myself than write it down. Ang dami na kasing nangyari. May weird, may malungkot, may nakakainis, may nakakabuwisit, at may masaya rin naman. By the way, our family started a small food business. Pero ang mga customer pa lang namin, `yong mga officemates ni Mama.

Ang sabi ko nga, mabuti na rin na may ganito kaming pinagkakaabalahan. Hindi na ako umaasang magagawa pang ayusin ang problema ng birth certificate ko na talaga namang malaking tulong sana para makahanap ako ng maayos-ayos na trabaho. Hindi na madaling mag-asikaso ng mga document at requirement na kailangan ko nang walang birth certificate. Hindi rin enough kung baptismal certificate lang ang gagamitin ko as one of the substitute documents. Ang dami pang tsetseburetse pagdating naman sa mga required na ID’s.

Kaya heto ako ngayon. jobless and still struggling to become a writer. Magkaroon pa nga kaya ng progress ang buhay ko kahit ganito ang sitwasyon ko?

No comments:

Post a Comment