Grabe. Medyo depressing ang mood dito sa bahay, ah. Kagaya ng panahon sa labas ngayon. Makulimlim. Moody rin ang mga kasama ko rito sa bahay at kulang na lang, madamay pa ako sa pagiging gloomy. Sorry, iyon dapat ang ginamit kong word. Hindi pala moody. It’s supposed to be gloomy.

Gusto ko talagang magkaroon na ng progress ang buhay ko. Pero kung ganito namang parang wala na akong ganang gawin ang kahit ano, dumarating na ako sa puntong nag-iisip ng maraming “what if’s”.

What if mawala na ako?

What if maglayas ako at lumayo sa kanila?

What if I take my own life?

Weird. Pero hanggang sa isip ko lang ang mga iyon. Lahat ng mga naiisip kong iyon, takot akong gawin. Baliw na talaga ako, ‘no?

Hindi lahat ng mga post ko rito, good vibes. Para ngang walang masyadong post dito sa blog na ito na masasabi kong puwedeng maghatid ng good vibes, eh.

Hay, naku naman po!

Happy Anniversary, PHR!

Haha! Sorry kung dito sa blog ko idadaan ang pagbati. Alam kong medyo maliit ang chance na mabasa ito ng sinuman sa mga staff ng PHR. Ayoko kasing sa FB ko i-post ito, eh. Wala lang. Gusto ko lang.

Kadalasan sa mga post na nakikita ko tungkol dito, nagpo-post sila ng mga naging first book nila doon. Anyway, sa July pa ang book birthday ng first approved manuscript ko sa PHR.

Basta ito lang ang masasabi ko. Kahit talaga namang mabagal akong magsulat at karamihan ay hindi pa naa-approve, thank you pa rin kasi binigyan niyo ako ng pagkakataong tuparin ang isa sa mga pangarap ko. Sana hindi pa ito ang huli.

My head is being filled with ideas right now. Lots and lots of writing ideas which I don’t know if I would be able to write at all. Seriously, this is what happens when I try something for the first time and get inspirations from it in the end. Should I be happy with that? Or should I just groan?

I really don’t know.