I Won't Ever Leave You - Chapter 5

"BAKIT panibagong mga sulat na naman ang laman nito?" nagtatakang tanong ni Joel.

Mga nakatuping papel na naman at isa ring hardbound notebook ang nakalagay sa kahon.

Noon lang naisipang buksan ni Fate ang hawak nitong diary na may simbolo ng red rose.

Sa unang pahina ng nasabing diary pagbukas na pagbukas nito ay may nakasulat na ganito: Criselda Santos-dela Vega. The Truth Behind My Bestfriend's Murder.

Kumunot ang noo ni Fate sa labis na pagtataka at marahil, pagkagulat.

Napansin iyon ng kakambal.

"Fate, bakit?"

Hindi sumagot ang dalaga. Bagkus ay binalingan nito ang kanyang Kuya Alexis na hindi inaalis ang tingin sa pagkakahawak niya sa diary.

"Kuya, puwedeng pakiabot 'yong notebook na nariyan sa kahon ni Mama?" pakiusap niya sa kapatid. Hindi naman siya nito binigo. Ngayon naman ay nakita niya ang white rose na simbolo sa notebook na kailangan.

Nang mahawakan ang notebook ay agad niya itong binuksan.

Nakasulat naman sa unang pahina ang ganito: Isabella Montalban-Cervantes' Journal: A key that opens the door to the secrets of the Clans of the Roses.

Lalong bumakas sa mukha ng dalaga ang pagtataka sa mga nabasa.

"Ano'ng problema, Fate?" hindi makatiis na tanong ni Elena sa kanya.

Bumuntong-hininga si Fate bago nagsalita.

"Ang mabuti pa siguro, tawagin muna natin sina Papa at Tito bago ko basahin ang nakasulat dito."

"Bakit pa?"

"It's not just a feeling. Sigurado ako na masasagot ng dalawang diary na ito ang katanungan natin sa likod ng pagkamatay nina Mama at Tita Criselda. It might be possible na makatulong ito sa paghahanap ng sagot sa kung ano ang nangyari kay Ate Angela."

Natahimik ang lahat. Napaisip. Ilang sandali pa ay biglang tumayo sina Joaquin, Nathan, Aaron at Kevin.

"Kami na lang ang tatawag sa kanila, Fate," wika ni Joaquin.

"Basta ba huwag mo munang babasahin 'yan, ah. Alam mo namang may kadayaan ka rin, kung minsan. Kahit doktor ka na," pang-iinis ni Nathan kay Fate.

Kunwari naman ay nainis nga siya.

"Aba, ang kapal talaga ng mukha ng mokong na 'to. Hoy, ang yabang mo, unggoy!"

"Guwapong unggoy naman."

Napailing na lang siya. Nagsisimula na naman itong mang-inis.

Kaya naman pinabayaan na lamang niya ito.

"Hintayin mo na lang kami ni Daddy, Fate." Saka nag-alisan ang apat na binata.

xxxxxx

NAPATITIG na lamang si Alexis sa kapatid na kasalukuyan pa ring hawak ang dalawang diary.

Sa loob ng maghapon ay ito halos ang nakakaisip ng mga kasagutan sa mga puzzles na patungkol sa kahon. Hindi man kayang aminin ni Fate sa kanilang lahat na may utak-imbestigador din ito, iyon naman ang nakikita niya rito.

Lumalabas ang detective instinct ng kapatid na alam niyang napansin rin ni Joel.

Habang hinihintay nila ang pagdating ng dalawang don ay hindi naman maiwasan ni Alexis ang mag-isip muli. At iisang kahilingan lang ang nais niyang matupad sa ngayon.

Sana ay masagot nito ang mga katanungan naming lahat.

xxxxxx

PAGDATING ng dalawang don sa silid ni Angela ay agad na binasa ni Fate ang diary na pag-aari ni Doña Isabella.

Agad niyang inilipat sa ikalawang pahina ang diary at napabuntong-hininga muna ang dalaga bago binasa iyon.

"'Kamamatay lang ng aking biyenang si Don Hernando kaninang alas-dos ng madaling araw sa sakit na lung cancer. At napakasakit sapagkat hinintay lamang niya akong makausap bago siya tuluyang pumanaw. At sa pag-uusap naming iyon, isang lihim ang kailangan komg tuklasin. Hindi ko ito nasabi sa aking asawa't mga anak sapagkat alam ko ang panganib na kaakibat niyon.'"

Lingid sa kaalaman nilang lahat, nauulinigan ni Angela ang bawat katagang binabasa ni Fate sa diary.

Hintayin n'yo lamang akong gumaling. Makakatulong ako sa paglutas sa dalawang pagpatay sa mga pamilya natin. Please just wait for me...

At patuloy pa rin sa pagbabasa ang dalaga.

"'Ang mga sulat na kasama ng diary ay ang tanging daan upang lubusang maintindihan ng buong angkan ng mga dela Vega at Cervantes ang nilalaman ng diary na pag-aari ng magkapatid na Alfonso at Victoria Cervantes noong ikalabing-anim na siglo.'"

Bumaha ang pagtataka sa mukha nilang lahat. Sina Don Javier at Don Carlos naman ay nanatiling pormal ang ekspresyon ng mga mukha.

At si Fate, kahit na nagtataka ay nagpatuloy pa rin.

"'Ano mang paglilihim ko, alam kong malalaman pa rin ng aking pamilya ang mga bagay na ito. Kaya naman hahayaan ko na munang nakatago ang diary kong ito upang kahit na hindi ko habang-buhay na mailihim ang lahat, magagawa ko muna silang ilayo sa nakaambang panganib.'"

"Tungkol ba saan ang diary ns binabanggit diyan ni Mama?" hindi nakatiis na tanong ni Nathan.

Subalit hindi umimik si Fate at itinuloy na lamang niya ang ginagawa.

"'Ang diary na pag-aari ng magkapatid na Cervantes ay naglalaman ng mga impormasyon tungkol sa tunay na lokasyong kinalalagyan ng nalalabi pang yaman ng dalawang angkan ng mga rosas. Ito ay ang yamang kanilang iningatan sa loob ng ilang libong taon na rin na ipinamana sa kanila ng kanilang ninuno. At nakasisiguro ako na ito ang magdadala sa aming lahat sa aming kamatayan... sa kamatayan ng lahat ng miyembro ng dalawang angkan ng mga rosas.'"

Ang lahat ay walang masabi sa narinig.

Hindi makapaniwala sa nalaman at ngayon ay hindi tuluyang makapag-isip kung ano ang tamang sasabihin o reaksyon.

Isinara muna ni Fate ang diary at muling inilagay iyon sa kahon kung saan naroon ang mga sulat na kasama niyon.

Matapos i-lock iyon ay hinarap niya ang mga kasama.

"So ano na ang gagawin natin?" kapagkuwa'y tanong ng dalaga.

Kibit-balikat lang ang tugon ni Joel.

Binalingan naman ni Alexis ang ama.

"Dad, alam ba ninyo ang tungkol sa bagay na ito?"

"Matagal ko nang alam ang tungkol sa diary na tinutukoy ni Isabella. Pero hindi ko kailanman naisip na maaari tayong mapahamak sa sikretong dala niyon."

"Isa lang ang sigurado na natin ngayon. Hindi na tayo titigilan ng mga kalaban natin, lalo na ang mga taong may alam na tungkol sa diary na tinutukoy ni Tita Isabella."

"Fate, iyon lang ba ang nakasulat sa diary ni Mama?" tanong ni Cecille.

"Hindi ko alam. Dahil ang binasa ko kanina ang dapat na unang pahina. Pero nang ilipat ko sa kabila ay napansin ko na may pinunit na mga pahina roon."

"Ibig sabihin, marami pang nakasulat sa diary pero itinago ang iba pang pahina. Pero bakit ginawa iyon ni Mama?"

"Kung ano man iyon, mukhang matatagalan pa bago natin makuha ang kasagutan. Hindi ganoon kadaling hanapin iyon lalo pa't nasa ganitong kalagayan si Ate Angela," wika ni Nathan sabay sulyap sa kinahihigaan ni Angela na kasalukuyang mahimbing ang pagkakatulog.

"Ang mabuti pa, sina Kuya Alexis at Kuya Joel na lang ang humawak ng dalawang diary. Sila na lamang ang mag-aanalisa ng mga pangyayari tungkol sa nawawalang diary. Sina Kuya Joaquin at Kuya Aaron naman ang magpatuloy sa pag-iimbestiga sa nangyari kay Ate Angela," suhestiyon ni Elizza.

"Siguro nga, mas mabuti pang ganoon na lang muna habang nasa alanganin pa ang lahat ng pangyayari sa mga pamilya natin."

Silang lahat ay tumayo na at ibinigay ni Fate ang kahon, ang dalawang diary at mga sulat sa dalawang panganay ng pamilya.

At sa pagkakahawak ni Alexis sa kahon at sa dalawang diary, nskakapangilabot na ihip ng hangin ang pumalibot sa loob ng silid ni Angela.

Mama, kung nandito ka man sa tabi namin. Don't worry. Gagawin namin ang lahat upang malutas ang misteryong nakapalibot sa pamilya natin.

xxxxxx

Nasa isip ni Alexis ang kapangahasang nagawa niya kay Angela may isang linggo na ang nakakaraan. Oo nga't kahit batid niyang nagustuhan naman ng dalaga ang nangyari, hindi pa rin niya maintindihan kung bakit mabigat pa rin sa pakiramdam niya ang mga pangyayari.

Dahil na iyon sa hindi nila pag-uusap ni Angela pagkatapos niyon? Iyon ay kahit alam niyang nawalan siya ng panahon na mag-usap sila nito dahil sa sari-sariling mga trabaho. He shouldn't feel restless, but he couldn't help himself.

Kailangan niyang makausap ito para lang mapawi ang anumang pag-aalala na meron siya dahil sa mga naganap sa kanila. With a heavy sigh, he sat up from his bed and changed clothes. Mukhang kailangan muna niyang pakalmahin ang kanyang sarili bago magawa ang anumang balak niya para kay Angela.

Pero laking gulat ni Alexis nang maabutan niya si Angela sa kulungan ng mga kabayo. Kasalukuyan nitong inilalabas ang kabayo nitong si Willow. Mukhang may balak din itong mangabayo kung ibabase niya sa suot ng dalaga.

"Going for a ride?" he started in an attempt to calm himself down at the sight of her.

Tumango si Angela at nginitian pa siya. Sapat na para sa kanya na masilayan ang ngiting iyon para bigyan siya ng lakas ng loob na lapitan ito. "Gusto mo bang samahan kita?"

"Wala ka bang ibang pupuntahan?"

Umiling siya. "Wala naman akong tiyak na pupuntahan, eh. Gusto ko lang mangabayo dahil gusto kong... mag-isip nang matino."

Maybe it was a little vague. Pero mabuti nang alam ni Angela ang totoo kung bakit naguguluhan siya ng mga sandaling iyon. Siguro naman ay mahahalata na nito ang dahilan kung bakit magulo ang takbo ng isip niya at maging ng kanyang puso.

Hindi na siya nagulat nang makita ang pagtataka, maging ang pagkalito sa mga mata nito. Nginitian lang niya ito at nagpatuloy sa pagpunta sa kulungan ng alaga niyang kabayo.

'Di nagtagal ay sabay na sila ni Angela na umalis doon at napagdesisyunan nilang magtungo sa kagubatan kung saan naroon ang talon na madalas nilang puntahan. Pero bago iyon ay naisipan nilang tumigil muna sa kaparangan kung saan tila hindi kakikitaan ng pagtuyo ang naglalakihang mga damo roon.

"When was the last time we played here?" mahinang tanong ni Alexis sa sarili habang nakatingin sa malawak na parang. But before he could stop his mind, it already started conjuring images that he never thought he'd ever think after almost making love to her.

He shook his head and heaved a heavy, almost ragged sigh and looked at Angela. Natigilan siya nang makita ang samu't-saring emosyon sa mga mata nito. At hindi niya ipagkakaila na pareho sila ng iniisip nito kung ibabase niya sa intensidad na nakikita niya sa mga mata nito.

Was she thinking of that same "almost" moment that they had back then?

The word there was "almost". They almost had sex at the time. But at the moment, it seemed that the foreplay would be intense this time if he decided to give in to the intense heat trying to overtake his sanity.

Napatunayan iyon ni Alexis when Angela suddenly kissed his lips deep after he caressed her cheek. It must have acted as a trigger of a sort to bring out the heat that remained contained in them after that last foreplay. Hindi niya maintindihan pero wala na siyang pakialam.

This time around, it looked like she was determined to make it last for some time. Even more, it didn't seem like a one night stand, but rather the culmination of all their pent up lust that only the two of them knew about, and which was probably something they'd never share with anyone else ever again. That was why Alexis kept kissing Angela back.

"Angela..." he whispered after releasing her. And yet their lips were still close to each other, like half an inch closer.

"Na-miss kita, kung alam mo lang. I'm sorry if I didn't get to talk to you again after that. Nalito lang ako," Angela said, and her eyes looked so sad.

Huminga nang malalim si Alexis kahit alam niyang hindi sapat iyon. He took a step back to give himself space to calm down a bit. But Angela was already coming closer, sa gulat niya. She was standing on tiptoe to kiss him again, and he gladly accepted the invitation. When the second kiss ended, he was left breathless.

"I guess I should take that as an invitation, huh?" he teased, his arms already on her waist and ready to do his own ministrations on her soft body once again if she allowed it. Kailangan pa rin niya ng permiso nito kahit nahihirapan na siyang pakalmahin ang sarili niya.

"No, no... just... be gentle. Ayokong mabigla sa... mga gusto mong gawin..." Angela pleaded softly, her hands going to his face and caressing it lightly. Alexis complied by placing his lips upon hers tenderly. This felt so natural, and he didn't want this moment to end. But eventually, both broke apart to breathe for a moment.

"I still won't take you as mine, but I'll make sure your body will only remember my touch. And I won't allow any other guy to touch you the way I do," he hissed and started kissing her neck that made her gasp. Siya lang ang dapat na gumagawa ng ganito sa dalaga. Wala nang iba.

Angela whimpered a little bit at how sensitive the spot was to his tongue, which he loved to lick and suck on her. His fingers started massaging her thighs gently while his other hand continued exploring the rest of her body. He could feel his member getting excited, and was not opposed to giving into its wish at all. But not now.

"Alex... Oh..." she moaned and tightened her hold on his shoulders, as if trying to gather her remaining strength while they were still standing there. Batid niyang nahihirapan itong panatilihin ang sarili na nakatayo.

It was evident that she too was feeling a little weak from the sexual tension, though she wasn't showing it externally. "Please don't stop..."

Ironically, Alexis stopped immediately as soon as he heard those words. Before he could stop himself, he unbottoned Angela's blouse and exposed her breasts upon lifting her bra. He sucked on her nipples greedily, making her giggle and squirm. Then he reached to unfasten her jeans and slide his hand down, slowly threading between her legs. His fingers found the spot that he knew she was most sensitive and started teasing it with his eager touch.

"Ah! A-Alex... Oh, God!" she moaned, and Alexis finally gave in to his need and pushed his finger inside her. Gaya ng minsan na niyang ginawa rito.

Immediately, Angela came alive, and the sensations he was feeling weren't exactly unpleasant either. He couldn't help but thrust his finger in her more quickly and deeper, until he saw that her walls had clenched and released several times. Her movements were erratic, but Alexis thought it would make everything better. He kept kissing her as he pleasured her more with his fingers.

And then she fell forward, onto Alexis, who caught her and held her tight against him, and laid on the ground afterwards. She was breathing heavily, neither willing to speak. Their faces were buried into the grass, where Angela's body lay warmly next to his own.

The position gave them both ample opportunity to touch themselves, but nothing happened for the longest moment. Alexis began caressing her back. As if thinking that that would help Angela relax her tense muscles. It did, and a minute later, she snuggled in the crook of his arm.

"Damn it... Suot mo pa rin nang maayos ang damit mo. And I'm the one who's almost naked here between us," she complained but smiled as she looked at her. "Nakainis ka."

He kissed the tip of her nose and combed her hair with his fingers. "Kung alam mo lang, I badly want to take you right here, right now, Angela. But I'm taking it slow. Ayokong mabigla ka. So when the day comes that I finally take you and make you mine, all that long wait because of these small ministrations I keep doing to your body will be worth it."

Angela lifted herself to look at his face before she started kissing him deeply. He returned that kiss passionately, not caring about the fact that he still had his pants on. His erection hadn't gone down yet either and he wanted to be inside her soon. Soon enough. And badly.

She giggled, her face flushed from his attention, her lips still swollen from his kisses. "So what do we do now? Just lie here and wait for something to happen?"

Alexis grinned smugly. "Yes. Maybe. I don't know. But we can take it easy for today. You've had enough for now."

That was exactly what they decided to do...