Okay. Matagal-tagal na rin pala akong hindi nakakapag-post ng matino-tinong blog post dito. Sorry naman, mas busy ako sa pagsusulat ng manuscripts ko, eh. Yes, with ‘s’. Plural `yan, ah. Ngayon-ngayon lang, tiningnan ko ang FB newsfeed ko. I kept seeing posts about people and their PHR stories that most of the time had changed their lives. So I’ll post mine here instead of my FB wall/timeline. Para kapag hindi ko ito mahanap sa FB timeline ko kapag naisipan ko itong i-post doon, I could always look here.
Gaya ng naunang sinulat ko, nagsusulat ako ng manuscripts (with “s” so that means it’s plural). Noong una, wala talaga akong planong magsulat ng nobela. Masaya na ako sa pagsusulat ng short stories or even short skits para sa school noon. Nagbabasa rin ako ng mga pocketbook noon, mapa-PHR man o sa ibang publication houses. And I don’t consider them cheap at all. Isa ang mga pocketbooks sa nagpa-realize sa akin kung ano talaga ang gusto kong gawin.
